Subspecialiste endokrinologe Dr. TATJANA BAJRAKTAROVA PROSHEVA
Betty: Si e fituat dashurinë tuaj për mjekësinë? Pse vendosët që të specializoheni në Endokrinologji?
Tatjana: Edhe në shkollën fillore e kam ditur që e dua mjekësinë si profesionin tim të ardhshëm, kështu që fillimisht mbarova shkollën e mesme të mjekësisë dhe më pas, sipas radhës, vazhdova shkollimin në Fakultetin e Mjekësisë në Shkup.
Mundësia për të ndihmuar në kurimin e njerëzve, dhe në këtë mënyrë për të mundësuar një mënyrë jetese cilësore, ishte një sfidë e madhe për mua dhe ishte vendimtare për përcaktimin tim profesional.
Sëmundjet e organeve të brendshme janë një nga patologjitë më të shpeshta që has në jetë një mjek, në fakt bëhet fjalë për sëmundje dhe gjendje multisistemike, ndaj dhe menaxhimi i tyre nuk është i thjeshtë. Si specialist i Mjekësisë Interne, pata mundësinë të njihja profile të ndryshme pacientësh, të diagnostikoja dhe trajtoja si sëmundjet akute ashtu edhe ato kronike.
Por ju e dini që në mjekësi edukimi është afatgjatë, ka gjithmonë diçka të re, si në diagnostikim ashtu edhe në trajtimin e sëmundjeve, prandaj zgjodha si nënspecialitet më të ngushtë fushën e Endokrinologjisë, diabetit dhe sëmundjeve metabolike.
Numri i të sëmurëve me diabet është në rritje, komplikacionet prej tij janë të rënda, prandaj një sfidë e madhe për mua si mjek endokrinolog është zbatimi i edukimit individual të pacientëve si për parandalim ashtu edhe për trajtim.
Kohët e fundit, obeziteti është bërë një problem shumë i rëndësishëm, mënyra e jetesës, zakonet e këqija të të ngrënit dhe, natyrisht, pasiviteti fizik janë çelësi për shtimin në peshë të pacientëve.
Me hapjen e qendrës për menaxhimin e obezitetit, si pjesë e Klinikës së Endokrinologjisë, u bë një hap përpara në ndërgjegjësimin e njerëzve se obeziteti nuk është vetëm problem konstitucional, estetik, por klasifikohet si sëmundje.
Gjithnjë e më shumë të rinj kërkojnë ndihmë për të kontrolluar peshën e tyre, gjë që më jep shpresë si mjeke se duke marrë masat e duhura në kohë mund të përmirësohet cilësia e jetës së pacientëve obezë, të parandalohet rreziku i komplikimeve kardiovaskulare, si dhe një përmirësim të dukshëm në mirëqenien psiko-fizike dhe vetëbesimin e pacientëve obezë.
Betty: Si e arrini një ekuilibër midis punës dhe familjes, duke qenë se keni kaq shumë dezhurne?
Tatjana: Angazhimi profesional dhe familja janë dy aspektet më të rëndësishme në jetë. Sigurisht që nuk është aspak e thjeshtë të vendosësh një ekuilibër mes detyrimeve të punës dhe jetës private. Të punosh si mjek kërkon shumë sakrifica, mungesë të shpeshtë nga shtëpia për shkak të detyrës, leksione profesionale, udhëtime të shpeshta pune dhe prandaj balancimi mes tyre është një sfidë e madhe për mua.
Është e rëndësishme të gjeni kohë të mjaftueshme për të dyja përgjegjësitë pa krijuar shumë stres. Marrëdhëniet cilësore familjare, komunikimi dhe mbështetja kanë një ndikim pozitiv në zhvillimin e karrierës sime, për të cilën i jam vërtet shumë mirënjohëse familjes sime.
Prindërimi dhe karriera në mjekësi nga njëra anë është një sfidë e madhe, nga ana tjetër plotësojnë njëra-tjetrën. Përgjegjësia si prind është edhe më e madhe kur ke një profesion që kërkon shumë kohë, angazhim mendor dhe fizik, sidomos në një kohë kur të gjithë jemi në një lloj gare për sukses dhe status. Nevojitet shumë mbështetje dhe komunikim me fëmijët për të zbuluar dhe nxitur afinitetet dhe interesat e tyre, si dhe për të krijuar kushte që ata të ndërtojnë një personalitet pozitiv.
Është një sfidë e veçantë nëse keni një fëmijë që ka nevoja të larta intelektuale, i cili gjendet në shumë fusha. Në veçanti, djali im Teodor Proshev, krahas detyrave të përditshme në shkollë, luan në piano dhe merr pjesë në një numër të madh konkursesh, gjë që kërkon kohë për t'u përgatitur dhe marrë pjesë në to.
Përveç kësaj, hobi i tij i pazakontë është rritja e luleve dhe bimëve, ai më transferon dashurinë dhe përkushtimin e tij ndaj bimëve në mënyrë që ne të shijojmë një pjesë të madhe të kohës së lirë së bashku në kujdesin dhe mirëmbajten e tyre.
Betty: Ndikimi i prindërimit në profesion?
Tatjana: Të jesh prind është një bekim nga Zoti, është burim kënaqësie dhe motivimi për një jetë më të mirë personale dhe profesionale.
Rritja e një fëmije në epokën e teknologjisë moderne nuk është e thjeshtë, është një proces kompleks që përfshin disa aspekte, në radhë të parë dashurinë dhe mbështetjen në vendimet e tyre nga prindërit, nga ana tjetër për të mësuar rregullat dhe kufijtë shoqërorë që lejojnë të zhvillohen si anëtarët përgjegjës të komunitetit.
Prindërit, si model sjelljeje dhe profesionistë të një fushe të caktuar, janë çelësi i zhvillimit të një marrëdhënieje të shëndetshme me fëmijët, e rrjedhimisht dhe zhvillimit të një personaliteti të shëndetshëm.
Përgjegjësitë e punës sjellin njëfarë stresi për secilin prej nesh, prandaj mundohem që ndikimet negative nga vendi i punës të mos i transferoj në familje dhe anasjelltas, ndërsa ndikimi pozitiv i një jete të ekuilibruar familjare sigurisht që ndikon në punën e përditshme, komunikimin me kolegët dhe qasjen ndaj pacientëve dhe nevojave të tyre.
Për lexim të hollësishëm të këtij teksti, shihni f.10-13 të botimit elektronik të revistës BETTY (Prill 2024).