Држењето за рака со партнерот– природна терапија за телото и умот

Држењето за рака со саканата личност не е само знак на блискост – туку има и вистински биолошки придобивки, покажуваат најновите истражувања. Овој едноставен гест може да го намали крвниот притисок, да ја ублажи болката и да го смири стресот преку директно влијание врз деловите од мозокот поврзани со страв и емоционален одговор.
Во едно интересно истражување, паровите кои се држеле за рака додека гледале хорор-филм, имале значително пониски нивоа на стрес во споредба со оние кои биле сами. Допирот делува како сигнал за сигурност, што му помага на мозокот побрзо да се смири и да не реагира прекумерно на надворешни закани.
Овој чин оди подалеку од физичкиот контакт – тој е одраз на длабоката човекова потреба за поврзаност и поддршка. Особено во моменти на анксиозност, несигурност или болка, едноставниот гест на држење за рака може да биде тивка, но моќна порака: „не си сам“.
Во светот полн со брзина и оддалеченост, допирот останува најискреното приближување. Една рака може да каже „тука сум“ без зборови. Таа поврзаност не лечи само срцето – туку и телото. Затоа, не потценувајте го силното дејство на едноставниот допир.
Допирот има способност да ја активира таканаречената „реакција на социјално поврзување“ – процес во кој телото лачи окситоцин, хормон познат како „хормон на љубовта“. Овој хормон не само што го зајакнува чувството на доверба и поврзаност, туку и директно придонесува за подобрување на имунитетот, намалување на воспаленија и подобра регулација на хормоните на стрес.
Особено е значајно тоа што овие ефекти се забележани и кај пријателски, неромантични односи. Раката на пријател, родител или дете може да има слично смирувачко дејство. Нашето тело не бара совршен партнер – бара сигурна врска. Поврзаноста и допирот не се луксуз, туку биолошка потреба што нè одржува здрави, силни и човечки.

Пишува
Сеида Џигал